دشواری های خندیدن و خنداندن در تلویزیون! - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، حمید قاسم زادگان جهرمی ـ مدرس دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر سینما و تئاتر ـ در مطلبی درباره ایده خنداننده شو و تاثیرات آن در تلویزیون نکاتی را یادآور گردیده است.

معتقد است: برنامه سازی این روزها در تلویزیون مانند حرکت بر لبه تیغ گردیده است. در کنار نقدهای سازنده ای که دیده می گردد عده ای هستند که برنامه ها را می بینند و بی تفاوتند. عده ای نقادی می نمایند. عده ای نمی بینند و نقد می نمایند و دست آخر آنهایی که از شنیده ها و نقل قول ها بهره می برند و قلم بر می دارند و آغاز به قلم کشی همانند تیغ کشی روی آثار در حال پخش شدن می نمایند که این دیگر قدری از جاده انصاف به دور است.

خطر تکراری شدن برنامه ها و افت مخاطب

این مدرس دانشگاه نوشته است: برنامه هایی که به واسطه استقبال مخاطبان در فصل های متعددی فراوری می شوند به طور طبیعی در معرض خطر تکراری شدن و افت مخاطب قرار می گیرند که برنامه سازان آنها ناگزیر از استفاده از خلاقیت دائمی و افزودن ایده های جدید در آنها هستند. ایده خنداننده شو از جمله همین ابتکارات جدید است که از فصل چهارم به این برنامه افزوده گردیده است. خنداننده شو یک برنامه کمدی محور است که در ادامه استقبال از قسمت های قبل و ایجاد تنوع به صورت انتخابی در شب های خاتمه هفته پخش می گردد و برنامه ساز در کنار خنداندن تماشاگر محدود درون استودیو و همچنین مخاطبان میلیونی پای رسانه ملی، سعی در گذاشتن عزت و احترام و آموزش به علاقمندان هنر بازیگری دارد. بستر اصلی خندوانه، بخصوص سری جدید، خوشبختانه نوع جدیدی از فرهنگ سازی را نشان می دهد. خندوانه رسالت دشواری بر دوش می کشد که این رویکرد در برنامه های دیگر نیز دیده می گردد. خندوانه به رویدادهای روز مانند جام جهانی نیز می پردازد. گرچه فراوریات در این مسیر شتاب زده، اما تاثیرگذار است.

او سپس با اشاره به علاقمندی جوانان شهرستانی به مسابقه خنداننده شو آورده است: از آنجا که بنده تجربه تدریس در دانشگاه را هم دارم، هر ساله شاهدم که انبوه جوانان علاقمند مدام در حال رفت و آمد به پایتخت هستند تا بتوانند به آمال خود در رسیدن به آرزوهای بزرگ در هنر برسند. در این میان خنداننده شو فرصتی به این جوانان داده است. رامبد جوان از آغاز اولین قسمت خندوانه جوانان زیادی را به جامعه هنر معرفی نموده است. وی با اشاره به انتقاداتی که نسبت به خندوانه می گردد، اظهار می نماید: قطعا خنداننده شو اگر به قول نقادی، خانه دوستان رامبد جوان گردیده است، اما باید آسیب شناسی گردد. باید دید رفاقت با محمد بحرانی و خلق شخصیت جناب خان به ضرر جذب مخاطب بوده یا سود آن؟ باید دید که آیا نقدهای دوست رامبد جوان به نفع مردم بوده است؟ رانتی اگر دیده می گردد باید دلایل آن و نفع و ضررش نیز عنوان گردد. هر چقدر هم رفاقت در اجرای آن سنگین باشد، اما در مقابل و مقایسه با خیل مشتاقان جوان برنامه، کفه آن سبک تر است.

شتاب زدگی در انتخاب موضوعات برای خنداننده شو

او در ادامه به آسیب شناسی خنداننده شو پرداخته و نوشته است: نقدی که بر استندآپ های اجرا گردیده می توان داشت، مربوط به عجله در انتخاب موضوع اجراست که شتاب در انتخاب موضوعات شخصی و خاطره گونه و بعضا خانوادگی به ساختار طنز موقر گذشته خندوانه لطمه زده است که البته به صورت کارگاهی درآمده و اساتید این کارگاه اشکالات هر فرد را شفاف و به صورت تخصصی مطرح می نمایند. از سویی دیگر، فروش خیلی از فیلم های روی پرده بخصوص در شهرستان ها نشان می دهد اینگونه کمدی در شهرستان جواب می دهد.

برنامه خنداننده شو باید به فکر تربیت مجریان طناز هم باشد. تکلیف رسانه نیز با اینکه احسان کرمی باید چه میزان از صندلی مجری گری را به خود اختصاص دهد روشن گردد. اینکه وی چقدر صندلی مجری بازیگر ـ کمدین دارد؟ این برنامه باید در سری جدید به کشف مجری های جدید بپردازد و همیشه اجرا را به چهره ها اختصاص ندهد.

قاسم زادگان در خاتمه این یادداشت با بیان اینکه خندوانه برنامه شناخته گردیده و در معرض دید مخاطب است و تیغ تیز منتقدان در بیرون گود آماده دیدن خطاها و قوت ها و قابلیت های آن است، آورده است: خنداننده شو یک ریسک برنامه سازی است که باید بماند و دل مردم را شاد کند و قسمت به قسمت با تشکیل اتاق فکر رو به بالا برود. بخصوص در ایام مبارک ماه رمضان. یادمان باشد کمدی ساختن در تلویزیون مشکل تر از ساختن فیلم سینمایی بر روی پرده است. امید است جوانان، به ویژه خانم های بازیگر در این برنامه فراموش نشوند و عوامل سازنده خندوانه با تغییر ساختار و عدم کپی از رسانه های غربی که حیات برند خندوانه نیز دراین مسیر است و همچنین با تقویت شخصیت هایی چون جناب خان از دلسردی مخاطبانش بپرهیزند. برخی کارنمودهای غیرمستقیم برنامه در خصوص یادکرد طبیعت، شهدا، انقلاب و آزادگان هم نگاه مثبتی است. برگزیده ای که مردم مشتاق روستایش را یاد می نماید و درک می نماید آنها که خوشحال باشند، یا جوان دیگری که از دایی شهیدش یاد می نماید. این قضیه نکته احساسی و یا کلیشه ای نیست. یک واقعیت مخاطب شناسی در رسانه است که باید حفظ گردد. باشد که در آینده ای نه چندان دور، شاهد این باشیم که فنون بازیگری در استندآپ کمدی جزیی از سر فصل های واحدهای دانشگاهی رشته تئاتر باشد.

euroro.ir: اروپا: سفر به مهد فناوری و میراث دار تمدن باستانی روم و یونان

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری

dubairo.ir: دبی: زیباترین شهر حاشیه خلیج فارس و امارات